Lawrence Tseung

Lawrence rozwinął niedawno subtelny projekt, używając bardzo podobnych zasad[, co Charles Flynn]. Wziął ramkę magnetyczną o podobnym stylu i wstawił w jedno jej ramion magnes stały. Podłączył wówczas ostry przebieg pulsujący prądu zmiennego z jednej strony, a z drugiej pobierał energię.

Pokazał trzy oddzielne tryby działania urządzenia:

Lawrence skomentował te trzy możliwe ustawienia. Pierwsze, pokazane powyżej, jest standardowym ustawieniem transformatora, z ramką zrobioną z izolowanych żelaznych podkładek, w celu obcięcia prądów wirowych, które w przeciwnym razie krążyłyby w ramce w prawą stronę (...). Jak powszechnie wiadomo, takie ustawienie nie daje nigdy na wyjściu większej mocy, niż na wejściu.

Aczkolwiek, ustawienie to można zmienić na wiele sposobów. Lawrence postanowił usunąć sekcję ramki i zastąpić ją magnesem stałym, jak to widać poniżej. Znacząco zmienia to sytuację, ponieważ magnes stały powoduje powstanie wirowego strumienia magnetycznego w ramce, zanim jeszcze na cewce wejściowej pojawi się rosnące napięcie. Jeśli moc impulsowa zostanie przyłożona w złym kierunku, jak poniżej, gdzie impulsy generują strumień magnetyczny przeciwny do strumienia z magnesu, wówczas wyjście będzie mniejsze, niż jakby magnesu w ogóle nie było.

Aczkolwiek, jeżeli prąd pulsacyjny na cewce wejściowej daje strumień magnetyczny, który wzmacnia strumień z magnesu stałego, wówczas możliwe jest, że moc wyjściowa przekroczy moc wejściową. Współczynnik sprawności (ang. COP) jest mocą wyjściową urządzenia, dzieloną przez moc wejściową, czyli dostarczaną przez użytkownika, aby urządzenie mogło działać. W tym przypadku sprawność urządzenia może być większa niż jeden:

Istnieje ograniczenie tego, jak duży może być strumień magnetyczny w ramce, gdyż jest on ograniczony materiałem, z jakiego składa się ramka. Żelazo jest najpowszechniejszym materiałem na ramki, i posiada bardzo wyraźny punkt nasycenia. Jeśli magnes jest tak silny, że punkt ten zostanie osiągnięty, zanim nadejdzie jakikolwiek impuls, wówczas nie będzie żadnego efektu. Jest to kwestia wyczucia, ale jest jasne, że magnes nie może być zbyt silny w porównaniu z wielkością ramki, oraz dlaczego.

dla przykładu, jeden z ludzi, replikując urządzenie Lawrence'a, odkrył, że nei daje ono żadnego przyrostu energii i spytał Lawrence'a o radę. Lawrence poradził mu usunąć magnes i zobaczyć, co się stanie. Zrobił tak, i natychmiast otrzymał standardowe wejście, pokazując, że zarówno jego cewka wejściowa, jak i urządzenie pomiarowe na wyjściu, funkcjonują prawidłowo. Dotarło wówczas do niego, że stos trzech magnesów, jaki poprzednio używał, był po prostu zbyt silny, ograniczył go wiec do dwóch, otrzymując natychmiast sprawność równą 1,5 (50% więcej energii na wyjściu niż na wejściu).

Przetłumaczono z http://www.free-energy-info.co.uk/Chapt3.html