Układ Hansa Colera

Hans Coler zbudował układ, który nazwał Stromerzeuger, który złożony jest z zestawu magnesów, płaskich uzwojeń i płytek miedzianych, oraz z głównym obwodem zasilanym małą baterią. Wyjście z obwodu wtórnego użyte zostało do zasilenia zestawu żarówek. Twierdzi się, że wyjście ma szereg razy większą moc, niż wejście, i urządzenie może pracować w nieskończoność.

Urządzenie zawiera przede wszystkim dwie połączone uzwojenia, nawinięte bifilarnie w szczególny sposób i połączone razem magnetycznie. Jedno z uzwojeń składa się z arkuszy miedzianych (i nazywa się uzwojeniem pokrywowym). Drugie składa się z pewnej liczby cienkich, połączonych równolegle i izolowanych przewodów (i jest nazywane uzwojenie szpulowe), biegnących równolegle do płytek, z małymi przerwami. Obie szpule mogą być zasilane osobnymi bateriami (użyto 6V, AHr). Do działania urządzenia potrzebne są przynajmniej dwie baterie, jednak potem jedną można usunąć.

Szpule są ułożone w dwie połówki na każde bifilarne uzwojenie. Uzwojenie pokrywające posiada również żelazny pręt ze srebrnymi końcówkami do przewodów. Uzwojenie wzbudzające jest elektrycznie zupełnie odizolowane od innych. Hans powiedział, że wytwarzanie energii odbywa się przede wszystkim w żelaznych prętach, a szpule uzwojeń odgrywają w tym procesie kluczową rolę.

Należy wspomnieć, że uzwojenie szpulowe zasilane jest jako pierwsze. Początkowo pobiera prąd wielkości 104 mA. Następnie jednocześnie włączane są pokrywy i wzbudzacz. wówczas prąd w uzwojeniu szpulowym spada z 104 do około 27 mA.

Sugerowane jest, że elektron nie funkcjonuje tutaj jedynie jako ujemna elektrycznie cząstka, lecz również jako południowy biegun magnetyczny. Podstawowym elementem urządzenia jest otwarty obwód wtórny, ładowany pojemnościowo i powiązany indukcyjnie z obwodem pierwotnym. Osobliwością jest, że elementy pojemnościowe podłączone są do obwodu wtórnego przez magnesy stałe, jak widać poniżej:

Twierdzi się, że przy włączaniu głównego obwodu następuje rozdzielenie ładunków. M1 staje się dodatni, a M2 ładuje się ujemnie. Oba ładunki są magnetycznie polaryzowane podczas formowania, w zależności od obecności magnesów. Gdy główny obwód jest wyłączany, w obwodzie wtórnym płynie prąd wsteczny, jednak magnesy nie wywierają na ten prąd efektu polaryzacji.

Dwa z podstawowych elementów, pokazanych powyżej, są zestawione razem, tworząc konfigurację podwójną, z płytkami miedzianymi złożonymi razem (przypuszczalnie w formie okładek kondensatora):

Uzwojenia wtórne są dokładnie takie same, i nawinięte tak, aby przy włączaniu elektrony płynęły z P1 do P2 oraz z F1 do F2. Jest to podstawowy działający zestaw. Więcej takich podwójnych zestawień da wyższe napięcie wyjściowe.

---

Patrick J. Kelly

Przetłumaczono z: Free Energy Devices: Chapter 3: Motionless Pulsed Systems: Hans Coler.

Przetłumaczył: Łukasz Buczyński